TKP’den ’emekçi ve emeklilerin talepleri’ açıklaması

Türkiye Komünist Partisi(TKP),  emekçiler ve emekliler yaşadığı zorluklara dair basın açıklaması gerçekleştirdi.

Hayat pahalılığı, enflasyon, emekçilerin yaşam şartlarını zorlaştırmaya devam ederken emekliler için durum daha da karanlıklaşma ve yaşam şartlarını zorlaştırmaktadır. Emekçiler, emekliler yaşananların hesabını  soruyor. TKP, emekçilerin ve emeklilerin yanında olduklarını dile getirdi. TKP, yaptığı basın açıklamasıyla emekçilerin ve emeklilerin taleplerini anlattı.

Açıklamada yer alan maddeler şöyle:

1. En düşük emekli maaşı yoksulluk sınırının üstünde olmalıdır!
Emeklilerin hayat pahalılığından etkilenmeden, belli bir refah düzeyini koruyabilecek bir emeklilik gelirine sahip olması devlet güvencesinde olmalıdır. Bugün geçim derdi ülkedeki sorunların en büyüğüdür. Hayat pahalılığı her geçen gün artıyor, çözüm olarak ise kemer sıkma politikaları halka dayatılıyor. Tüm emekçiler geçinmekte zorluk yaşarken, emeklilere verilen maaşlarla geçinmeyi bırakın yaşamak mümkün değil. Verilen üç kuruş emekli aylığı ile ne kira ödenir, ne faturalar, ne de gıda masraflarına yeter emekli aylığı. Bu aylıklarla kimse yaşayamaz. Ağır hayat pahalılığının yaşandığı bu dönemde emeklilerin ihtiyacı aylıklarına yapılacak ufak zamlar olamaz.

2. Emekliler için elektrik, su, doğalgaz gereksinimleri bedelsiz olarak karşılanmalıdır!
Isınma, aydınlatma, su gibi temel gereksinimler bütün insanlar için yaşamsaldır. Bütün enerji santrallerinin ve işletmelerinin özelleştirilmiş olması yurttaşların bu gereksinimlerden faydalanmasındaki en büyük engeldir. Faturalarını ödemekte zorlanan milyonlarca   emekli bugün ısınamama, karanlıkta ve susuz kalma tehdidiyle yaşamak zorundadır. Verilen üç kuruşluk emekli aylıkları faturalara gitmekte, doğalgaz ve elektrik dağıtım şirketlerinin kasasını doldurmaktadır. Milyonlarca insanın abonelikleri faturalar ödenemediği için kesiliyor. Elektrik ve doğalgaz başta enerji üretim ve dağıtımı üzerindeki tahakküm derhal son bulmalı, bunlar derhal devletleştirilmelidir.

3. Emeklilerin barınma, konaklama ihtiyaçları devlet güvencesi altına alınmalı, tek bir emekli açıkta kalmayacak şekilde çözüme kavuşturulmalıdır!
Emeklilerin evsizlikle, yüksek kiralarla karşı karşıya kalması engellenmelidir. Türkiye’de evsiz kalma riski her geçen gün artıyor. Evsiz kalan insanların pek çoğu yaşlı insanlardan oluşuyor. Konaklama ve barınma sorunu büyüyerek devam ediyor. Hükümetin yaz aylarında KYK yurtlarını emeklilere açması bir yandan bu sorunun boyutlarını gösterirken diğer yandan nasıl bir ciddiyetsizlikle soruna yaklaştıklarını ve gerçek bir herhangi bir çözüm önerileri olamayacağını gösteriyor. Emeklilerin sağlıklı, güvenli evlerde yaşamasını imkansız kılan bu durum biran önce değişmelidir. Barınma, inşaat patronlarının kâr kapısı olmaktan çıkarılmalıdır.

4. Tüm yaşlı ve emeklilerin sağlıklı yaşayabilmesinin, sağlık hizmetlerinden parasız yararlanabilmesinin koşulları devlet tarafından güvence altına alınmalıdır!
Tüm yurttaşların sağlıklarının korunması, ihtiyaç duydukları sağlık hizmetlerine kolay ve parasız olarak erişimlerinin sağlanması devlet sorumluluğunda olmalıdır. Toplum sağlığı açısından koruyucu sağlık sistemine öncelik verilmelidir.Yaşlı ve emekliler söz konusu olduğunda bu doğrular çok daha hayati bir önem taşımaktadır. Sağlıkta piyasalaşma ve özelleştirme politikaları, sağlığın kâr amaçlı bir sektör haline getirilmesi özellikle emekliler için sağlık hizmetlerine erişim koşullarının ortadan kalkması anlamına gelmiştir. Emeklilerin sağlıklarının düzenli takibi, tanı, tedavi ve ilaç gibi sağlık hizmetlerine parasız erişim koşul ve olanakları sağlanmalıdır. Birinci basamak sağlık hizmetleri tüm yaşlı nüfusun gereksinimleri gözetilerek planlanmalı ve hayata geçirilmelidir.

5. Bakımevleri ticari bir faaliyet olmaktan çıkarılıp, tamamen ihtiyaç duyan tüm yaşlıların yararlanabileceği bir kamu hizmeti olarak hayata geçirilmelidir!
Emekliler için barınma ve konaklama sorunu altında da değerlendirebileceğimiz bir diğer başlık yaşlı bakımevleridir. Devlet bakımevlerinin yetersizliği yaşlı bakım hizmetlerinin ve bakımevlerinin kâr amaçlı bir faaliyet olarak devreye girmesine yol açmış durumdadır. Bakımevleri emekli ve yaşlılar için bir yaşam alanıdır. Bakımevleri ticari faaliyet alanından çıkarılıp, devletleştirilmelidir. Devlet yaşlı bakımevlerinin sayısı ve niteliği arttırılmalıdır. Bakımevlerinin hastane olarak görülmesini engelleyecek adımlar atılmalı, sosyal etkinliklerle entelektüel birikimde kayıpların yaşanmasını engelleyecek gelişkin rehabilitasyon programları uygulanmalıdır.

6. Emeklilerin kültür, sanat etkinliklerine hem uygulayıcı hem de izleyici olarak kolaylıkla katılım ve erişim koşulları yaratılmalı ve özendirilmelidir! 
Emeklilerin kültür, sanat faaliyetlerine katılma ve üretimine katkı koymasının önündeki engeller kaldırılmalıdır. Türkiye’de emeklilerin kültür, sanat faaliyetlerine katılması neredeyse imkansız hale gelmiş durumdadır. Bir yandan geçinmek için emekli olmasına rağmen çalışmak zorunda kalan emekliler bu faaliyetlere zaman bulamazken, diğer yandan ekonomik durumları buna müsaade etmemektedir. Emekçilerin yıllarca süren ağır çalışma koşullarında sahip olamadıkları yeterli boş zamana sahip olunacak emeklilik döneminde bu boş zamanın insanın kültürel ve sanatsal yaratıcılığının ve birikimin artırılması yönünde kullanılması özel bir olanak ve önem taşımaktadır.

7. Her tür toplumsal etkinlikten uzaklaştırılarak kimsesiz ve desteksiz bırakılan yaşlı ve emeklilerin kamusal yaşama katılımı özendirilmeli ve toplumsal yaşamın dışına düşmemeleri için gerekli bütün maddi ve manevi koşullar oluşturulmalıdır!
Emeklilerin toplumsal yaşamdan uzaklaşması ve dışlanmasını engelleyecek tedbirler alınmalı, bunun için gerekli toplumsal örgütlenmelerin yaratılmasında olanaklar sunulmalıdır. Ömür boyu çalışan emekçilerin emekli olduktan sonra yaşamla bağlarının kopmaması için mesleki tecrübelerinden ve hayat deneyimlerinden faydalanılacak şekilde toplumsal yaşama katılmaları için adımlar atılmalıdır. Emeklilerin toplumsal yarar üretmeye devam edebilecekleri, yaşlarına ve sağlık durumlarına uygun çalışma olanakları yaratılmalıdır. Bilgi, beceri ve tecrübelerini genç kuşaklara aktarabilecekleri ortamlar ve olanaklar sağlanmalıdır.

8. Emeklilik yaşı bilimsel olarak tanımlanan yaşlılık yaşını geçmemelidir. Ayrıca emeklilik yaşı mesleğe ve yapılan işin ağırlığına göre yine bilimsel kriterlerle hesaplanmalıdır.
Bugün yaşlı insanlar geçinebilmek için çalışmaya devam etmek zorunda kalmaktadır. Emekli maaşının gittikçe daha ileri yaşlara çekildiği, emekli maaşının yetmediği ya da hiç emekliliğin hak edilemediği günümüz koşullarında emekçiler çoğu kez ağır işlerde ileri yaşlarına kadar çalışmak zorunda bırakılmaktadır. Yaşlı nüfus bir yandan geç yaşlara kadar çalışıp ağır bir fiziksel yıpranma ve meslek hastalıklarının birikmiş yükü ile emekliliğe adım atarken, bir yandan da işsizlik sorunu ile karşı karşıya kalmaktadır. Her mesleğin farklı özellikleri ve buna bağlı olarak yine farklı bir yıpranma süreci vardır. Bu düzen yaşlılığı bir sorun olarak görmekte ve maliyet kalemi olarak bakmaktadır. Emeklilik yaşı dünyanın hemen her yerinde ileriye çekilmiştir. Oysa birçok meslek farklı yıpranma paylarına sahiptir. Emeklilik yaşı mesleklerin özelliklerine göre bilimsel olarak yeniden yapılandırılmalı ve emeklilik yaşı insanileştirilmelidir.

9. Tatil ve dinlenme hakkı için özel veya devlete ait mevcut bütün konaklama alanları, misafirhaneler, oteller emeklilerin kullanımına açılmalı, tüm emeklilerin yararlanmasını sağlayacak şekilde yıllık belli bir süre tatil hakkı için devlet desteği sağlanmalıdır!
Tatil ve dinlenme bütün emekçiler için yılda en az bir defa  yararlanması gereken, kendisini yenilemesi gereken faaliyetlerdir. Bugün emekliler bırakın tatile çıkmayı, ulaşım masraflarını dahi karşılayamıyor. Bu düzen için tatil ve ulaşım birer kâr kapısı olarak görüldüğü için emeklilerin tatil yapma olasılığı genellikle daha yola çıkmadan bitmiş oluyor. Şehir dışını da kapsayacak şekilde bütün toplu ulaşım ağlarında emeklilerin ulaşımı için kolaylık sağlanmalıdır. Her emeklinin tatil yapabilmesi için kolaylaştırıcı adımlar atılmalıdır.

10. Emeklilerin kent içinde toplu ulaşımdan parasız olarak yararlanması herhangi bir kısıt ve şarta tabi olmaktan çıkarılmalı, devlet güvencesine alınmalıdır!
Emeklilerin sosyal hayattan dışlanmamasının ve boş vakitlerini daha verimli değerlendirebilmelerinin önemli  bir koşulu da hareket özgürlüklerinin olmasıdır. Emeklilerin kentin önemli tarihi, kültürel yerlerini gezebilmesi, kamusal alanlarına erişim sağlayabilmesi, belli sosyal, kültürel ve sanatsal faaliyetlere katılabilmesi için öncelikle kent içi ulaşımdan parasız olarak yararlanabilmesinin koşulları yaratılmalıdır.